دفترکار معماری فضایی است که در آن مهندسان معمار به فعالیت طراحی و مهندسی فضاها می‌پردازند. باتوجه به اینکه خروجی طرح‌های این افراد شاغل به صورت مستقیم بر نحوه کیفیت زندگی انسان‌ها و تامین نیازهای روانی آن‌ها تاثیر می‌گذارد، بنابراین محیط کار یک فرد معمار در درجه اهمیت بالایی قرار می‌گیرد. هدف از این پژوهش بررسی میزان ارتباط بین نوع طراحی فضاهای معماری و نوع تیپ شخصیتی یعنی درونگرا و برونگرا در افراد شاغل دفاتر معماری است. همچنین ارائه راهکارهای معمارانه با استفاده از پارامترهای طراحی متناسب با این دو نوع تیپ شخصیتی افراد است که منجر به تقویت و بالابردن بازدهی شغلی معماران دفاتر کار معماری باشد. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی در بستری پیمایشی می‌باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی می باشد. قلمروی این پژوهش کلان شهر مشهد می باشد که جامعه هدف آن، زنان و مردان مهندس معمار که بین سنین 20 تا 60 سال بوده‌اند انتخاب شدند. جامعه نمونه با استفاده از جدول مورگان تعداد 90 نفر انتخاب شده است. جهت جمع‌آوری اطلاعات از ابزار بررسی اسناد و مدارک کتابخانه‌ای استفاده شده است. همچنین در این پژوهش به صورت میدانی با افراد شاغل در حوزه‌ی کاری معماری دو عدد پرسشنامه تهیه و توزیع شد. برای بررسی نسبت بین متغیرهای پژوهش نیاز است طبق مولفه‌های هرکدام از متغیرها پرسش نامه‌ایی طراحی شود. آزمودنی‌ها در این پژوهش عبارت است از دو نوع تیپ شخصیتی درونگرا و برونگرا که از طریق آزمون استاندارد MBTI مورد بررسی قرار می‌گیرد. دو عدد پرسشنامه تهیه شده که یکی پرسشنامه تستی (دوگزینه‌ای) 70 سوالی استاندارد MBTI و دیگری پرسشنامه 20 سوالی تستی تصویری (دو گزینه‌ای) طراحی شده توسط محقق در راستای هدف پژوهش می‌باشد که هر دو پرسشنامه فوق توسط سایت پرس‌لاین تدوین و بین جامعه آماری پژوهش توزیع گردیده است. خروجی حاصل از داده‌های پرس‌لاین در نرم‌افزار آماری spss 24 مورد ارزیابی قرار گرفته است و از این نرم‌افزار نمودارها و خروجی‌های لازم گرفته شده است.
