در پژوهش کنونی رابطهی باورهای معرفت شناختی و خودتعیینگری تحصیلی با اهمالکاری تحصیلی از طریق میانجیگری هیجانهای تحصیلی مورد بررسی قرار گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. شرکت کنندگان پژوهش، 320 دانشجوی مقطع کارشناسی در رشتهها و دانشکدههای مختلف دانشگاه مازندران واحد بابلسر بودند که با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامههای اهمالکاری تحصیلی (سولومون و راثبلوم، 1984)، باورهای معرفتشناختی(بایلس، 2009)، انگیزش تحصیلی (والرند و همکاران، 1989) و هیجانهای تحصیلی (پکران و همکاران، 2005) استفاده شد. تجزیه و تحلیل مدل پیشنهادی با استفاده از مدل معادلات ساختاری و با بهرهگیری از نرمافزار ایموس ویرایش 26 انجام شد. روابط واسطهای در مدل پیشنهادی با استفاده از روش بوت استراپ مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بودند که مدل پیشنهادی با دادهها به خوبی هماهنگ شده است. نتایج نشان داد که ابعاد، ذاتی دانستن توانایی یادگیری، ساده دانستن و قطعی دانستن دانش از باورهای معرفت شناختی اثر مثبت و معنیداری براهمالکاری تحصیلی دارند، ولی اثر سریع دانستن فرایند یادگیری بر اهمالکاری تحصیلی معنی دار نبود. انگیزش درونی اثر منفی و معنی دار و انگیزش بیرونی اثر مثبت و معنی داری بر اهمال کاری تحصیلی دارند، در حالیکه اثر بیانگیزگی بر اهمالکاری تحصیلی معنی دار نبود. نتایج مربوط به روابط غیرمستقیم نیز نشان داد، ابعاد باورهای معرفت شناختی و خودتعیینگری تحصیلی از طریق هیجانهای تحصیلی اثرات غیرمستقیم معنیداری بر اهمالکاری تحصیلی دارند.
