فنای نفس یکی از مباحث مهم عرفانی است که سنایی در غزلیات خود به آن پرداخته است. طرحوارههای تصوری ساختارهای معنادار و الگوهای نوظهوری هستند که از راه تجربه حسی و تعامل با محیط پیرامون شکل میگیرند و در شناخت ذهنیت شاعر و چگونگی مفهومسازی و مقولهبندی او از امور مختلف، مؤثر هستند. طرحواره حرکتی، یکی از اقسام مهم و پرکاربرد طرحوارههای تصوری در متون عرفانی است که با تحلیل آن میتوان به علل اصلی توجه سنایی شیوه قلندری به « ،» عشق به منزله سفر « به فنای نفس پی برد. در این پژوهش ابتدا سه طرحواره در غزلیات سنایی بررسی شده است و سپس تحلیلی شناختی » دین به منزله سفر « و » منزله سفر از آنها ارائه گردیده است.