قناعت به معنای اکتفا به کفاف و یک مبنا برای شکل دادن به زندگی است که در وهله اول، یک خصلت درونی زاینده است و به فرد احساس رضایت از زندگی و آرامش می بخشد یکی از مهم ترین اوصاف انبیای الهی را قناعت پیشگی، ساده زیستی و نیز داشتن سبک زندگی متعارف و متناسب با سطح عمومی جامعه برمی شمارند.هدف از این پژوهش شناخت جایگاه و ابعادقناعت ورزی در سیره امام علی علیه السلام و دستیابی به راهکارها و شیوه های قناعت ورزی و تبین موانع و شناخت آثار و نتایج عملیاتی سازی قناعت در زندگی معاصر .در این پژوهش از روش کتابخانه ای و توصیفی تحلیلی استفاده شده است. سعی داریم به این پرسش اساسی جامعه امروزی که آیا جایگاه قناعت درسیره امام علی علیه السلام و کاربست آن در سبک زندگی معاصر می تواند سازنده باشد و دستورات نهج البلاغه و مفاهیم دینی کارساز هستند که در روند کار به رفته و به برررسی حکمت ها و مفاهیم موجود در « الْقَنَاعَهُ مَال لَا یَنْفَد؛ قناعت ثروتی است پایان ناپذیر » سراغ حکمت های نهج البلاغه از جمله نهج البلاغه و سایر مبانی دینی پرداخته ایم. در نهایت به این پرسش اساسی با ارائه راهکار هایی مبتنی بر حکمت های نهج البلاغه در کاربست سبک زندگی معاصر پاسخ داده ایم که برخی از یافته ها که نتیجه قناعت در جامعه می باشد در قالب دوری از طمع و اصلاح نفس، هم دردی با محرومان، عزت و سرافرازی، قناعت و بی نیازی، آسایش، راحتی و رضایتمندی و برخی راهکارها و شیوه های قناعت ورزی شامل:شناخت مفهوم قناعت، کنترل نفس از زیاده خواهی، تفکر در علت جمع آوری مال و ثروت، شکرگزاری از آنچه داریم، پرهیز از چشم و هم چشمی، مدیریت صحیح دخل و خرج زندگی می توان یاد کرد که امروزه با فرهنگ سازی درست در رسانه های اجتماعی و رسمی کشور میتواند جامعه عمل بپوشاند.
