در نظام آموزشی کشورما، دو زبان عربی و انگلیسی به عنوان زبان های غیراز زبان مادری آموزش داده می شوند که زبان عربی، به دلیل توصیه علمای دین ما به فراگیری آن و تاکید بر آموزش آن در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، از اهمیت خاصی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان کارآمدی آموزش زبان عربی در مقطع متوسطه اول، از نظر دبیران و دانش آموزان از دو پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. جامعه این پژوهش شامل همه معلمان عربی شهر نکا و دانش آموزان دختر و پسر پایه هفتم در سال تحصیلی 95-94 است. نمونه مورد بررسی را به شیوه تصادفی طبقه ای وبر اساس جدول کرجسی مورگان انتخاب شدند. با توجه به یافته های پژوهش حاضر نتیجه گرفته می شود که آموزش زبان عربی به عنوان زبان دوم/ خارجی، در نظام آموزشی ما به طور علمی توجه نشده است و تا حد مطلوب فاصله زیادی دارد و برای رسیدن به نتایج مطلوب، تحولات جدی و همکاری بخش های مختلف لازم است. از مهمترین راهکارها برای بهبود این وضعیت، ارتقای سطح آموزش از طریق ضمن خدمت معلمان زبان عربی است.
