هر داستانی دارای عناصر مختلفی است که روند کلی داستان را شکل می‌دهد.دو عنصر شخصیت و گفتگو از مهم‌ترین و حائز اهمیت ترین بخش‌ها‌ی هر داستان‌می‌‌باشند.نویسنده برای اینکه بتواند شخصیّت‌ها‌یش را به خوبی به خواننده معرفی کند، نیاز دارد که خصوصیات ظاهری و اخلاقی آن‌ها را با مهارت پردازش نماید.گفتگو عبارت است از صحبت‌ها‌یی که میان شخصیت‌ها‌ی داستان به وجود آمده و مهم‌ترین وسیله برای شخصیت‌پردازی و یکی از کلیدی‌ترین ابزار برای پیشبرد داستان می‌باشد.گفتگو باعث می‌شود که خواننده مستقیم و بدون واسطه با شخصیت‌ها، اندیشه‌ها و کردار آن‌ها آشنا شود. بنابراین شخصیت و گفتگو نقش مهمی در تحلیل داستان ایفا می‌کنند. در این پژوهش سعی برآن است تا به روش توصیفی – تحلیلی شیوه‌ها‌ی شخصیت‌پردازی و‌گفتگو در رمان پل دختران یعقوب، تشریح و بررسی شود. در این رمان نویسنده، شخصیت ها را با شیوه‌ها‌ی متفاوت به پهنه داستان وارد می‌کند و برای آشکار ساختن احوال و بیان دیدگاه‌ها و اهدافشان، بیشتر از تکنیک مکالمه بهره برده‌است.آنچه در این میان اهمیت می‌یابد، تاثیرکیفیت تکنیک‌ها‌ی شخصیت‌پردازی و ساختار گفتگو در چگونگی آفرینش داستان است تا ضمن بررسی کمّ و کیف اثر پل دختران یعقوب اثر حسن حمید، شگردهای نویسنده در عناصر اصلی داستان‌ساز هم تعیین گردد. در تمام داستان کلام و بیانات شخصیت‌ها با زبانی فصیح در قالب جملات کوتاه و در نهایت ایجاز و قابل فهم ازائه گردیده است. در شخصیت‌پردازی افراد، نویسنده بیشتر از روش غیر مستقیم حالات درونی و اعمال و گفته‌ها‌یشان را در مقابل چشم خواننده می‌‌گذارد.کاربرد گزارش روایت گویی در بخش اعظمی از داستان موج می‌زند و روش آزاد مستقیم کاربرد بیشتری نسبت به روش آزاد غیر‌مستقیم و غیر‌مستقیم دارند.
