رشد روزافزون شهرنشینی در دهههای اخیر و تغییرات زیادی را بر روی رودخانههای مناطق شهری ایجاد نموده است. در این مقاله اثرات مستقیم شهرنشینی بر رودخانههای شهر بهشهر مورد مطالعه قرار گرفت. ابتدا تغییرات فیزیکی شهر بهشهر با استفاده از عکسهای هوایی و تصاویر گوگل ارث مورد بررسی قرار گرفت. سپس این رودخانهها در محدوده شهری به هفت بازه تقسیمبندی شده و با استفاده از برداشتهای میدانی و نقشهبرداری زمینی، ابعاد کانال در چند مقطع عرضی اندازهگیری شد. سایر اطلاعات مورد نیاز هر بازه شامل اندازه رسوبات، پوشش گیاهی حاشیه رود و سازههای انسانی موجود هم در مطالعات میدانی ثبت شدند. بر اساس بازههای رودخانهای در شهر بهشهر به سه گروه تعدیلشده - قابل بازیابی، کانال مهندسی و تقریباً طبیعی تقسیمبندی شدند که 57 درصد بازهها بهصورت کانال مهندسی بودهاند. محاسبه ابعاد و ظرفیت کانال برای انتقال جریان سیل نشان میدهد که برخی از مقاطع به علت دخالت انسانی و کاهش ابعاد کانال کارایی مناسب برای تخلیه جریان را نداشته و از طرف دیگر وجود برخی از سازهها مانند پلهای نامناسب مانعی برای انتقال واریزههای چوبی بزرگ )تنهها و شاخههای درختان( شده و انحراف و بازگشت جریان سیل موجب ایجاد خسارت به مناطق شهری شده است.
