نانوالیاف پلیمری به دلیل نسبت سطح به حجم بالا و تخلخل زیاد به طور فزاینده ای به عنوان جاذب در حذف یون های فلزی از محیط های آبی مورد استفاده قرار می گیرد. کیتوسان (CS) یکی از پلیمرهای زیستی است که بدلیل وجود گروه های عاملی متنوع در ساختار آن یک پلیمر مطلوب در فرایند جذب سطحی به شمار می رود. اما فرآیندپذیری ضعیفی در تهیه نانوالیاف به روش الکتروریسی دارد. به منظور بهبود فرایند پذیری آن در فرایند الکتروریسی از پلی آمید-6 (PA6) استفاده شد. جهت بهبود خواص مکانیکی و جذبی نانوالیاف گرافن اکسید (GO) به عنوان نانوپرکننده اضافه شد. نانوالیاف چندسازه ی پلی آمید6/ کیتوسان/ گرافن اکسید (PA6/CS/GO) به روش الکتروریسی تهیه شد و سپس با کمک فنون میکروسکوپ الکترون روبشی(SEM)، طیف بین فروسرخ-تبدیل فوریه (FT-IR)، آنالیز وزن سنجی حرارتی (TGA)، برونر- امت- تلر (BET) و آزمون کشش مورد بررسی قرار گرفت. نسبت های مختلف اختلاط CS و PA6، در دو سیستم یک حلالی فرمیک اسید و دو حلالی استیک اسید -فرمیک اسید بررسی گردید. نتیجه مطالعات SEM، نانوالیاف با توزیع اندازه قطر یکنواخت و میانگین nm297 برای نسبت 16% وزنی CS نسبت به PA6 در سیستم یک حلالی را نشان داد. طیف FT-IR نانوچندسازه، نشان دهنده ی برهمکنش مناسب بین گروه های عاملی CS با PA6 و GO بود. همچنین، نقش GO در بهبود خواص مکانیکی با افزایش مدول یانگ از MPa 4/9 مربوط به PA6/CS به MPa 3/26 در نانوالیاف PA6/CS/GO مشخص شد. مقاومت حرارتی نمونه نانوالیاف PA6/CS در اثر افزایش مقدار کمی از GO (25/0 %وزنی) افزایش یافت. دمای تخریب کامل نمونه از C˚ 517 به C˚ 557 به ترتیب برای PA6/CS و PA6/CS/GO مشاهده شد. کارایی نانوجاذب PA6/CS/GO در حذف یون های سرب و مطالعات سینتیکی فرآیند جذب در شرایط عملیات بهینه بررسی گردید. مطالعات سنتیکی نشان داد که فرآیند جذب یون سرب از نوع سنتیک شبه مرتبه اول است. بیشترین ظرفیت جذب برای نانوجاذب mg.g-1 39/217 محاسبه شد.
