جهان شناسی ناصرخسرو و مقایسهآن با جهان شناسی مانی /////جهان شناسی به معنای درک حقیقت پدیده های جهان ، یکی از مباحث مهم فلسفی به شمار میآید. با وجودی که بسیاری از پژوهشگران ، ناصرخسرو را فیلسوف نمیدانند، آثار او سرشار از اندیشه هایی است که به چرایی هستی و نوع تلقی او نسبت به آفرینش و رستاخیز اشاره دارد. این رویکرد بیش از پیش تحت تاثیر علوم و معارف و آیین هایی است که در عصر وی رواج داشته و ناصرخسرو نیز، از آنها در جهت تثبیت نظام اندیشه خویش سود جسته است . یکی از آیین هایی که در عصر زندگی وی، بارقه هایی از آن وجود داشته و او برخی از مبانی جهان شناسی خویش را از آن اخذ کرده ، آیین مانی است . دستاورد این پژوهش حاکی از آن است که گرچه جهان بینی فکری ناصرخسرو توحیدی است و در مقابل ، آیین مانی بر پایه ثنویت بنا شده است ، اما جهان شناسی ناصرخسرو در پاره ای موارد مانند: آفرینش جهان ، اسارت روح در کالبد تن ، چرایی هستی و راه رستگاری انسان و به ویژه بدبینی و بیزاری از دنیا، تحت تاثیر آموزه های مانی و به ویژه جهان شناسی او بوده است .
