عباس قنبری نیاکی

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر12 هفته تمرین هوازی و مصرف گرده گل زنبور عسل بر بیان ژن های اسفنگوزین کیناز 1و 2، ABCA1، ABCG1، APOA1 و میلو پراکسیداز در بافت های کبد، روده کوچک و عضله دوقلو و اسفنگوزین-1 فسفات بافتی موش های صحرایی نر بود. مواد و روش ها: 24 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار ( با میانگین سنی 4 تا 6 هفته، وزن 90 تا 110 گرم) پس از انتقال به محیط آزمایشگاه، به مدت دو هفته جهت تطابق با محیط جدید به صورت گروه های 5 سر موش در قفس های پلی کربنات شفاف و در محیطی با دمای 20 تا 24 درجه سانتی گراد، رطوبت 45 تا 55 درصد و چرخه تاریکی به روشنایی 12:12 ساعت نگه داری شدند. نمونه ها به صورت تصادفی به 4 گروه کنترل- سالین، تمرین-سالین، کنترل-گرده و تمرین-گرده تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت 12 هفته بر روی نوار گردان به فعالیت پرداختند( 30 متر در دقیقه، 90 دقیقه در روز، 5 روز در هفته). گروه های گرده، گرده زنبور عسل را به صورت دهانی (500 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و گروه های سالین نیز به همان اندازه سالین برای 12 هفته دریافت کردند. برای اندازه گیری بیان ژن های منتخب در بافت های کبد، روده کوچک و عضله دوقلو از روش REAL-TIME-PCR و برای بررسی میزان S1P بافتی از روش الیزا استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از آزمون های آنالیز واریانس دو-طرفه(ANOVA) و آزمون LSD در سطح 05/0≥ P استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان دادند تمرین استقامتی شدید سبب افزایش معنادار بیان ژن های اسفنگوزین کیناز 1 و2 ، ABCG1 و APOA1 در بافت روده کوچک و همچنین باعث افزایش غیر معنادار در میزان بیان ABCA1 در روده شده است. همچنین تمرین استقامتی شدید باعث کاهش معنادار بیان ژن اسفنگوزین کیناز 1 و کاهش غیر معنادار اسفنگوزین کیناز 2 و ABCG1 در بافت کبد شده در حالیکه میزان بیان ژن های ABCA1 و APOA1 را در کبد افزایش غیر معنادار داده است. از طرفی تمرین شدید استقامتی باعث کاهش معنادار بیان ژن های اسفنگوزین کیناز2 و ABCG1 و کاهش غیر معنادار اسفنگوزین کیناز 1 و APOA1 در عضله دوقلو شده است. میزان S1P بافت های روده کوچک و کبد پس از تمرینات استقامتی شدید افزایش معنادار و مقدار آن در عضله دوقلو کاهش معنادار داشت. مصرف گرده گل زنبور عسل میزان بیان ژن اسفنگوزین کیناز 1، ABCA1 و ABCG1 را در روده کوچک افزایش