در این مطالعه سعی شده است اثرات آسیب شناسی نانوذره اکسیدآهن بر بافت آبشش ماهی کپورمعمولی مورد بررسی قرار گیرد. به این منظور تعداد 60 قطعه ماهی کپور از یک مزرعه پرورش ماهی تهیه و به آزمایشگاه منتقل و ضدعفونی شدند. بعد از سازش در شرایط آزمایشگاهی بمدت یک هفته، ماهی ها به 4 گروه تقسیم شدند، گروه اول بعنوان شاهد در نظر گرفته شد و سایر گروهها به ترتیب مقادیر50، 75 و 100 میلی گرم بر لیتر از نانوذرات اکسید آهن را به مدت 21 روز دریافت کردند. پس از گذشت این دوره تعدادی ماهی به صورت تصادفی انتخاب و بافت آبشش جداسازی گردید و پس از آماده سازی بافتی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین مورد بررسی بافت شناسی قرار گرفت. نتایج نشان دهنده آسیبهایی در آبشش شامل پرولیفراسیون اپیتلیوم پوششی، هیپرپلازی سلول های موکوسی و آتروفی تیغه های ثانویه بود. نتایج حاصل از این تحقیق و سایر تحقیقات در این راستا بیانگر این است که ورود نانوذرات بیش از حد مجاز به محیطهای آبی روی سلامتی بافت های مختلف ماهی ها اثرات سوئی به جای می گذارد، بنابراین تمهیداتی برای کاهش و جلوگیری از ورود فاضلابها و پسابهای صنعتی به محیط زیست ماهی ها امری مهم و ضروری به نظر می رسد.
