امروزه حضور افراد و گروه های مختلف با اندیشه ها و رفتارهای متفاوت در کنار هم و لزوم احترام به حقوق یکدیگر، داشتن زندگی مسالمت آمیز و دوری از رفتارهای شتاب زده توام با خشونت از حساسیت ویژه ای برخوردار است. لازم است تا با انجام تحققات علمی زمینه همزیستی افراد متفاوت فراهم گردد. تحقیق حاضر با استفاده از نظریه منش و میدان بوردیو به دنبال بررسی تاثیر انواع سرمایه (فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی) بر مدارای اجتماعی به طور خاص مدارای رفتاری می باشد. برای بررسی مدارای اجتماعی (رفتاری) از تقسیم بندی کینگ استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه جوانان 35-18 سال شهر ساری (176996) نفر را شامل شده که با استفاده از فرمول کوکران، 400 نفر از آنها به عنوان حجم نمونه تحقیق انتخاب شده اند. همچنین داده های مورد نیاز تحقیق از طریق ابزار پرسشنامه به روش میدانی انجام شده است. تحلیل داده نیز به وسیله نرم افزارهای Spss وAmos انجام گردیده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین مدارای اجتماعی (رفتاری) با سرمایه فرهنگی و ابعاد آن رابطه معناداری وجود دارد. بین مدارای اجتماعی (رفتاری) و سرمایه اجتماعی بعد روابط غیر رسمی و اعتمادبنیادین رابطه معنی داری به دست نیامد. همچنین بین سرمایه اقتصادی و مدارای اجتماعی (رفتاری)، در بعد مدارا نسبت به پوشش رابطه معنی داری مشاهده شد. نتایج آزمون مدل ساختاری نشان داد سرمایه فرهنگی بیشترین تاثیر مستقیم را بر مدارای اجتماعی فرد دارد. بعد از آن سرمایه اقتصادی و سرمایه اجتماعی قرار دارند، همچنین هر سه متغیر دارای تاثیر معنی دار و مثبت بر مدارای اجتماعی (رفتاری) هستند.