استفاده از گیاهان دارویی برای درمان انواع بیماریها از گذشته تا به امروز در سرار جهان مرسوم بوده است. از محبوبیتهای این روش درمانی، میتوان به دسترسی آسان و ارزان به گیاهان دارویی و عوارض جانبی محدودتر آنها نسبت به داروهای آلوپاتیک اشاره کرد. گیاهان دارویی به عنوان منبع سرشاری از متابولیتهای ثانویه شناخته میشوند که قادرند عملکردهای مهمی را در داخل بدن مدیریت کنند. برخی از این گیاهان از مواد فعال بیولوژیکی تشکیل شدهاند که برای درمان اختلالات دستگاه تولیدمثل بخصوص در زنان استفاده میشوند. باروری یکی از اصلیترین عملکردهای سیستم تولیدمثل زنان است. عارضههای مختلفی مانند اندومتریوز و سندروم تخمدان پلیکیستیک و همچنین اختلال در مکانیسمهای مهمی مانند فولیکولوژنز و استروئیدوژنز میتوانند برای سیستم تولیدمثلی زنان مشکل ایجاد کنند و در نتیجه زمینهساز بروز ناباروری باشند. بنابراین با توجه به پتانسیل درمانی این گیاهان در عارضههای سیستم تولیدمثل زنان، امروزه تلاش میشود تا اجزای موثر آنها شناسایی و مسیرهای عملکردی این گیاهان در بهبود سلامت سیستم تولیدمثلی رصد شود. شناسایی دقیق اجزای تاثیرگذار این گیاهان به بهینهسازی مصرف آنها و نتیجهی موثرتر در درمان میانجامد چرا که ممکن است حذف ترکیبات مضر این گیاهان مانع ایجاد سمیت و بروز عوارض جانبی برای مصرفکنندگان باشد
