خانواده ها و والدین کودکان، برای رشد روانی آنها اهمیت بسیاری قائل هستند. و با توجه بر اینکه رشد و پرورش کودکان بر اساس رشد سالم آنها در دوران کودکی پایه ریزی میشود، شناخت عوامل موثر در رشد روانی آنان بسیار حائز اهمیت است. امروزه شمار کودکانی که در ارتباط با دیگران مشکل دارند، در حال افزایش است. در سالهای اخیر بخش زیادی از تفریحات و اوقات فراغت کودکان با تماشای تلویزیون و بازی های کامپیوتری سپری میشود و باعث تغییر در فضای بازی و در نهایت کم شدن تعامل در آنها میشود. تحول مهارتهای اجتماعی- هیجانی چالش مهمی برای کودکان خردسالی است، که به مهدکودک میروند و درگیریهای بسیاری با خواستههای پیچیده معلمان و همسالان خود دارند. ساخت فضاهای بازی مختص به کودکان با توجه به نیازها و خلاقیت های کودکان، آنها را نه تنها به سمت تحرک، بلکه به سمت زندگی اجتماعی و فراگیری بسیاری از فعالیت های مفید و کشف خلاقیتهایشان سوق میدهد. هدف از انجام پژوهش بررسی مولفه های محیطی و کالبدی موثر بر ارتقای هوش اجتماعی- هیجانی کودکان ۳تا ۵سال و اولویت بندی مؤلفه -های محیطی و کالبدی در راستای ارتقای هوش هیجانی کودکان است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی انجام پذیرفته است. ابتدا به بررسی مقالات و کتب مرتبط با هوش اجتماعی -هیجانی پرداخته و سپس به مصاحبه با افراد متخصص در زمینه طراحی فضای کودک محور پرداخته شده است و مولفه های تاثیرگذار محیطی در افزایش مهارت های اجتماعی-هیجانی کودکان جمع آوری گردید. نتایج تحقیق نشان میدهد با توجه به مولفه های به دست آمده در حقیقت محیطی که برای کودک جذابیت، ماجراجویی، امنیت و مفرح بودن را داشته باشد میتواند با افزایش شوق کودکانه تعامل با محیط و حضور در فضا را برای کودک فراهم آورد. مادامی که کودکان شوق تعامل با محیط را داشته باشند، تمایل به بازیگوشیهای کودکان و کنترل احساسات را که زمینه ساز رشد مهارت های اجتماعی-هیجانی است، خواهند داشت.
