پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط میان سرزندگی تحصیلی و خودشفقت ورزی با واسطه گری انعطاف پذیری شناختی در دانش آموزان انجام شد. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان بابل به تعداد 1017 نفر در سال تحصیلی 1403-1402 بود. با استفاده از جدول مورگان 280 دانش آموز به عنوان نمونه روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری(1391)، خود شفقت ورزی نف (2003) و انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندورال(2010) استفاده گردید. برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون کلموگروف_اسمیرنف، تحلیل عاملی تاییدی و فن معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SPSS25 و AMOS24 استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که انعطاف پذیری شناختی در تاثیر خود شفقت ورزی بر سرزندگی تحصیلی نقش میانجی دارد. متغیر خودشفقت ورزی با ضریب استاندارد شده 49 درصد دارای رابطه معناداری با انعطاف پذیری شناختی می باشد. همچنین متغیر انعطاف پذیری شناختی با ضریب استاندارد شده 52 درصد رابطه معناداری با سرزندگی تحصیلی دارد. بر این اساس می توان پذیرفت که انعطاف پذیری شناختی در تاثیر خودشفقت ورزی بر سرزندگی تحصیلی نقش میانجی دارد. بنابراین انتظار می رود والدین و مربیان آموزشی با فراهم آوردن شرایطی مطلوب به تقویت انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان اقدام نمایند تا فراگیران هنگام رویارویی با چالش ها و مشکلات تحصیلی پاسخ های سازگارانه و موثر ارائه دهند. در نتیجه می توان پیشنهاد نمود که با برگزاری دوره ها و کارگاه های آموزشی توسط متخصصان در زمینه خودشفقت ورزی و انعطاف پذیری شناختی می توان در جهت بهبود سرزندگی تحصیلی دانش آموزان قدم برداشت.
