1403/01/10
ضیاء فلاح محمدی

ضیاء فلاح محمدی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس:
دانشکده: دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی
نشانی:
تلفن: 09111127633

مشخصات پژوهش

عنوان
تأثیر تمرین راه رفتن با علامت گذاری شنیداری بر هم انقباضی عضلات اندام تحتانی سالمندان سالم
نوع پژوهش
مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها
الکترومیوگرافی، سالمندی اولیه، علامت گذاری ریتمیک شنیداری، هم انقباضی
سال 1398
مجله علوم زيستي ورزشي
شناسه DOI
پژوهشگران حدیث حسینی ، ضیاء فلاح محمدی ، مژگان معمار مقدم ، سید اسماعیل حسینی نژاد

چکیده

سالمندان سطوح بالایی از هم انقباضی را در عضلات اندام تحتانی نشان می دهند که بیشتر برای جبران زوال اندام ها و کنترل حرکتی بهتر ظاهر می شود. راه رفتن عادی و بی نقص علاوه بر سلامت عوامل عصب عضله به سلامت شناختی و نیز خودکاری حرکت بستگی دارد؛ بنابراین می توان با به چالش کشیدن منابع اجرایی از طریق علامت گذاری ریتمیک شنیداری توجه فرد را به بیرون جلب کرده و فعالیت روزمره ایی چون راه رفتن را به خودکار و بدون تمرکز تغییر داد. روش ها: 30 مرد سالمند واجد شرایط در دامنه سنی 60 تا 75 ساله به طور داوطلبانه انتخاب و در 2 گروه کنترل (گروه بدون تمرین و گروه راه رفتن بدون علامت گذاری شنیداری) و 1 گروه جربی (راه رفتن با علامت گذاری شنیداری) تقسیم شدند. برای ارزیابی هم انقباضی عضله، الگوی فعالیت عضلات اندام تحتانی ازجمله: نعلی، ساقی قدامی، پهن داخلی، پهن خارجی و دوسر رانی طی 90 ثانیه راه رفتن با سرعت ترجیحی در پیش و پس آزمون مورد بررسی قرار گرفت. تمرینات به مدت 6 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 20 دقیقه انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از مدل آنالیز کوواریانس و آزمون نا پارامتریک بوت استرپ در سطح معناداری 05/0 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بعد از 18 جلسه تمرین، هم انقباضی در عضلات همکار بیشتر و عضلات موافق و مخالف کمتر شده، اما این یافته ها ازنظر آماری، معنادار نبوده است (05/0