در این پژوهش قدرت پیش بینی سود از طریق مدل ولاری و جنکینز 2006 و میزان مدیریت سود با استفاده از اقلام تعهدی اختیاری به وسیله مدل کازنیک 1999 اندازه گیری شدمد. نتیج نشان داد که مدیریت سود منجر به کاهش قدت پیش بینی سود می شود. اما در رابطه با اثر تعدیل کنندگی سازوکارهای راهبری شرکتی نتایج بیانگر تاثیر مثبت آنها بر ارتباط بین مدیریت سود و قدرت پیش بینی سود بوده که در این بین درصد مالکیت مدیران بیشتری اثر را داشته است. همچنین نتایج نشان داد که در شرکت های بزرگ نمونه، سازوکارهای راهبری شرکتی به استثنای عدم دوگانگی نقش مدیرعامل، اثر مثبتی بر ارتباط بین مدیریت سود و قدرت پیش بینی سود داشته اما در شرکت های کوچک نمونه علیرغم قدرت پیش بینی سود بیشتر، این تاثیر منفی بوده است.
