شیوع بالای زانوی پرانتزی در فوتبالیست ها و همچنین اثر احتمالی این عارضه بر عملکرد و فاکتورهای آسیب شناختی این ورزشکاران بسیار دیده شده است. پژوهش حاضر اثر ناهنجاری زانوی پرانتزی از هر دو دیدگاه عملکردی و آسیب شناسی در فوتبال را بررسی نموده است. در این پژوهش نیروهای عکس العمل زمین (GRF)، سرعت توپ، دامنه و سرعت جابه جایی مرکز فشار(COP) و همچنین گشتاور اداکتورخارجی (EKAM) پای اتکا در فوتبالیست های دارای زانوی پرانتزی در مقابل گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفت. از بین 24 آزمودنی، 11 نفر در گروه زانوی پرانتزی (فاصله بین دو اپی کندیل داخلی ران بیش از 3 سانتی متر) و 13 نفر در گروه زانوی طبیعی (فاصله بین دو اپی کندیل داخلی ران 3 سانتی متر و کمتر) قرار گرفتند. آزمودنی ها شوت را با پای برتر انجام دادند و 5 تلاش موفق از هر آزمودنی ثبت شد. به منظور مقایسه میانگین متغیرها بین دو گروه از آزمون تی مستقل در سطح معناداری 0.05 استفاده شد. ارتباط بین متغیرها نیز با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون تعیین گردید. نتایج نشان داد که زانوی پرانتزی بر میانگین سرعت CoP داخلی-خارجی اثرگذار بوده و میانگین EKAM را در گروه زانوی پرانتزی افزایش داده است. از آنجا که مقادیر GRF بین دو گروه اختلاف معناداری نداشت، می توان نتیجه گرفت که دلیل بیشتر شدن EKAM در گروه زانوی پرانتزی افزایش بازوی اهرمی است. هم چنین زانوی پرانتزی با سرعت توپ همبستگی منفی داشته است. این نتایج نشان می دهند که زانوی پرانتزی علاوه بر این که مزیت مکانیکی برای شوت روی پای فوتبال محسوب نمی شود، خطر بروز آسیب در این دسته از ورزشکاران را نیز افزایش می دهد.
