هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر میانجی انواع شاخص های عملکردی )مالی، حسابداری و اقتصادی( بر رابطه ی میان انواع تنوع )محصول و جغرافیایی( بر ارزش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده است. از شاخص آنتروپی برای تنوع محصول و نسبت فروش صادراتی جهت اندازه گیری تنوع جغرافیایی استفاده شده است. در این راستا، 88 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از رابطه کوکران و به روش حذفی سیستماتیک برای دوره زمانی 1385 تا 1393 بررسی شد. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که متغیر تنوع محصول و عملکرد شرکت، رابطه ی معناداری ندارند )این مساله برای تمام انواع عملکرد صادق است(. در ضمن، تنوع محصول شاخص آنتروپی و ارزش شرکت، نیز رابطه ی معناداری ندارند. و در نهایت آزمون مدل های تحقیق جهت بررسی اثر تداخلی متغیرهای عملکردی بر رابطه ی میان تنوع بخشی شرکتی و ارزش شرکت به این نتیجه نائل آمده است که علیرغم وارد کردن متغیرهای عملکردی شرکت در مدل، رابطه ی معناداری بین تنوع بخشی شرکتی و ارزش شرکت، ایجاد نشد. و در نتیجه فرضیه ی اول تحقیق تایید نمی گردد. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که متغیر نسبت فروش صادراتی شرکت و شاخص های عملکردی شرکت، رابطه ی معناداری دارند. در ضمن، نتایج آماری تحقیق نشان می دهد که نسبت فروش صادراتی شرکت و ارزش شرکت، رابطه ی مثبت معناداری دارد. بدین معنا که هر چه شرکت فروش صادراتی بیشتری داشته باشد، ارزش آن بیشتر خواهد بود. و در نهایت آزمون مدل های تحقیق جهت بررسی اثر تداخلی متغیرهای عملکردی بر رابطه ی میان نسبت فروش صادراتی شرکت و ارزش شرکت به این نتیجه نائل آمده است که می توان تایید نمود که نقش میانجی متغیرهای عملکردی شرکت در ایجاد، تقویت و یا تضعیفِ رابطه ی میانِ نسبت فروش صادراتی شرکت و ارزش شرکت، اثرگذار نبوده اند.
