تجدید ارائه صورت های مالی که به دلیل اصلاح اشتباهات با اهمیت سنوات قبل و تغییراصول و روش های پذیرفته شده حسابداری رخ می دهد؛ از نگاه سرمایه گذاران نه تنها بیانگر مشکلات عملکرد دوره گذشته است، بلکه نوعی پیش بینی مشکلات آتی برای شرکت و مدیریت آن نیز محسوب می شود و موجب سلب اطمینان سرمایه گذاران نسبت به اعتبار و شایستگی مدیریت و تاثیر بر کیفیت سودهای گزارش شده می-شود. در همین راستا پـژوهش حاضـر به بررسی رابطه بین کیفیت حسابرسی و ارائه مجدد صورت های مالی ناشی از مدیریت جریان های نقدی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. قلمرو زمانی تحقیق یـک دورۀ 5 ساله از سال 1388 الی 1393 می باشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار اقتصادسنجی Eviews و برای آزمون فرضیه ها از مدل رگرسیونی چند متغیره و لاجیت استفاده شده است. یافته های پژوهش نشاندهندۀ عدم وجود رابطۀ معنادار بین کیفیت حسابرسی و ارائه مجدد صورت های مالی ناشی از مدیریت جریان های نقدی بوده است.
