باقر سیدعلیپور

باگسترش صنعتی فناوری نانو و افزایش کاربرد آن در تکنولوژی های مدرن ، بررسی ومطالعه اثرات سوء این نانوذرات حائز اهمیت می باشد. بنابراین جهت درک مناسب، در این پژوهش به مقایسه اثر اکسیدنیکل و نانوذرات اکسید نیکل بر روی میزان فعالیت آنزیم های کبدی و پارامترهای بیوشیمیایی خون ، بیومارکرهای استرس اکسیداتیو در موش های رت پرداخته شد. در این مطالعه تجربی، 49 موش نر بالغ به صورت تصادفی به هفت گروه شامل یک گروه کنترل و شش گروه تیمار (سه گروه با نانوذره اکسید نیکل و سه گروه با اکسید نیکل ) در غلظت های 25،10 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن تقسم شدند. تزریق به صورت درون صفاقی به مدت هشت روز متوالی انجام شد. پس از پایان یافتن دوره تزریق خون گیری از قلب موش ها انجام شد و فعالیت آنزیم های کبدی و سطح سرمی پارامترهای بیوشیمیایی خون اندازه گیری شد. همچنین غلظت توتال آنتی اکسیدان، گلوتاتیون، مالون دی آلدئید و فعالیت کاتالاز و گلوتاتیون اس-ترانسفراز در نمونه سرم و بافت هموژنه کبد و مغز با روش بیوشیمیایی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میزان فعالیت آنزیم های لاکتات دهیدروژناز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالن فسفاتاز در گروه تیمار در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری در سطح کمتراز 05/0 داشته است. در اندازه گیری پارامترهای بیوشیمیایی خون تری گلیسیرید در گروه تیمار نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشته و در پارامترهای دیگر اختلاف معنی داری مشاهده نشد. میزان فعالیت آنتی اکسیدانی سرم به روشFRAP در سطح کمتراز 05/0 معنی داربوده و در بافت کبد و مغز اختلاف معنی داری مشاهده نشد. میزان گلوتاتیون سرم ، بافت کبد ومغز کاهش معنی داری در مقایسه با کنترل داشته است. سطح مالون دی آلدئید سرم و کبد و فعالیت کاتالاز سرم افزایش معنی داری با کنترل داشته است (05/0P<). نتایج مشاهدات آسیب شناسی طیفی از تغییرات پاتولوژیک ازجمله اینفیلتریشن سلول های آماسی ، پرخونی در بافت کبد و نکروز، گلیوز، پر خونی مننژ و اسفنجی شدن را در بافت مغز نشان دادند. اکسیدنیکل و نانوذرات اکسید نیکل باعث القاء تولید رادیکال آزاد و ایجاد استرس اکسیداتیو وابسته به دوز می گردند. افزایش فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانت و پراکسیداسیون لیپیدی احتمالا نشان دهنده القاء سیستم دفاعی آنتی اکسیدان برای مقابله با رادیکال ها