مقدمه و هدف: واسپین (سرپین مشتق از بافت چربی احشایی) آدیپوکینی است که با پتانسیل افزایش حساسیت انسولینی شناساییشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر شدت و حجم تمرین مقاومتی بر غلظت سرمی واسپین و شاخص مقاومت به انسولین است. مواد و روشها: 32 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با میانگین وزن 24 ± 287 گرم بهطور تصادفی به چهار گروه تقسیمشدند: 1) کنترل؛ 2) تمرین با شدت پایین؛ 3) تمرین با شدت متوسط و 4) تمرین با حجم بالا در شدت متوسط. تمرین مقاومتی شامل بالارفتن از نردبان با وزنههای متصل به دم حیوانات بود. پس از چهار هفته تمرین مقاومتی، غلظت سرمی گلوکز، انسولین، واسپین اندازهگیری و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) محاسبهشد. نتایج: غلظت سرمی واسپین در گروههای تمرینی در مقایسه با گروه کنترل پایینتر بود. گروههای تمرینی غلظت سرمی انسولین و شاخص مقاومت به انسولین پایینتری نسبتبه گروه کنترل داشتند. پایینترین غلظت سرمی انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در گروه تمرین با حجم بالا در شدت متوسط مشاهدهشد. نتیجهگیری: این پژوهش نشانداد که تمرین مقاومتی به کاهش غلظت سرمی انسولین و واسپین همراه با کاهش شاخص مقاومت به انسولین منجرمیشود. حجم تمرین مقاومتی از عوامل مؤثر بر بهبود حساسیت انسولینی است.
