مقدمه و هدف: استفاده از گیاهان دارویی برای درمان بیماری ها قرن ها سابقه دارد و هم اکنون نیز در بسیاری از کشورهای پیشرفته و در حال پیشرفت به عنوان یک راه اصلی درمان به شمار میرود. پژوهش های نوین نشان داده اند که برخی از گیاهان دارویی که در پزشکی سنتی استفاده می شوند، اثرات ضد ویروسی دارند. عصاره برخی از گیاهان به عنوان عوامل ضد ویروسی توصیف شده اند. درمان عفونت های ویروسی با داروهای موجود بنا به دلایلی مانند پیدایش مقاومت دارویی در اثر جهش هایی که در ویروس ها دیده می شود، بودن برخی عفونت های نهفته و عفونت های عود کننده، گاهی با شکست روبرو می شود و از این رو نیاز فزاینده ای جهت یافتن ترکیبات ضد ویروسی جدید وجود دارد. تحقیق درمورد گیاهان دارویی راهبرد مفیدی در این مورد است. گیاه Helianthus tuberosus از خانواده آفتابگردان دارای ترکیبات فعال دارویی است و می تواند منبع تولید و ساخت داروهای مختلف از جمله داروهای ضد ویروسی با شد. بحث و نتیجه گیری: گیاه Helianthus tuberosus دارای غده های گوشتی سرشار از اینولین میباشد که در درمان دیابت و رماتیسم استفاده میشود. همچنین ساقه وبرگهای این گیاه دارای خاصیت آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی، ضد ویروسی و ضد سرطان می باشد. ترکیبات موثر در این گیاه کومارین ها، اسیدهای چرب اشباع نشده، مشتقات پلی استیلن، ترکیبات فنلی و سزکویی ترپن ها هستند، که خاصیت ضد ویروسی این ترکیبات به اثبات رسیده است لذا این گیاه احتمالا به دلیل این ترکیبات باید دارای اثرات ضد ویروسی نیز باشد.
