تحقیق حاضر درصدد تبیین ترس از جرم در مناطق حاشیه نشین با تکیه بر نظریه های پنجره های شکسته و اثربخشی جمعی می باشد. فرضیات پژوهش با روش پیمایش مورد آزمون قرارگرفته اند. جامعه آماری این تحقیق را کلیه افراد بالای 15 سال ساکن در منطقه شهرک حجت شهر مشهد تشکیل می دهند که از بین آنان 394 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شده اند و سپس با ابزار پرسشنامه، اطلاعات جمع آوری و مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته است. میزان آلفای متغیر وابسته 84/0 بوده است. یافته های حاصل از تحقیق نشان دهنده آن است که بین متغیرهای بی نظمی اجتماعی تصوری ، بی نظمی فیزیکی تصوری با متغیر وابسته(ترس از جرم) رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد و بین متغیرهای اعتماد اجتماعی، احساس تعلق محله ای و کنترل اجتماعی غیررسمی با متغیر وابسته رابطه معکوس و معناداری برقرار است. همچنین نتایج رگرسیونی بیانگر آن است که متغیر اعتماد اجتماعی قوی ترین تبیین کننده ترس از جرم(35/0 - β=) می باشد و متغیرهای مستقل این پژوهش توانسته اند 40/0 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین نمایند(40/0=R2adj ).
