همانطوریکه اشاره گشت بررسی رفتار کروموتروپیسم کمپلکس های واسطه بدلیل کاربردهای متنوع و جذابی که دارند مورد توجه محققان قرار گرفته است. قسمت عمده مطالعات انجام شده بر روی کمپلکس-های لیگاند نامتقارن فلزات واسطه متفاوت بخصوص مس(II) بوده است. کمپلکس های لیگاند نامتقارن تشکیل شده از لیگاند کم حجمی مانند β-دی کتون و لیگاند حجیمی مانند دی آمین N-آلکیله، بدلیل دارا بودن حلالیت بالا خاصیت سولواتوکرومیسم مناسبی نشان می دهند. ساختار پایدار مسطح مربعی یا هرم مربع القاعده این کمپلکس ها امکان ورود حلال در موقعیت محوری را فراهم می سازد که در این حالت با تغییر ساختار به هشت وجهی شاهد جا به جایی طول موج مشاهده شده در ناحیه ی مرئی خواهیم بود. اما اگر بتوان شرایط را بگونه ای تغییر داد که بتوان چندین خاصیت کروموتروپیسم را در یک ترکیب داشت کاربرد آن ترکیب بسیار با ارزش تر می گردد. گستردگی پدیده کروموتروپیسم و عدم سنتز کمپلکس هایی با دارا بودن چندین خاصیت کروموتروپیسم ما را بر آن داشت تا با سنتز چنین کمپلکس هایی بهبودی در خواص مورد انتظار صورت گیرد. جهت تهیه کمپلکسی که بتواند هم خاصیت سولواتوکرومیسم و هم چندین خاصیت دیگر را از خود نشان دهد باید کمپلکسی با لیگاندهایی متفاوت تهیه می شد. در این رساله دو دسته کلی از کمپلکس های لیگاند نامتقارن و لیگاند متقارن مس(II) تهیه شدند و خواص کروموتروپیسم آن ها مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به اهمیت آنیون موجود در کمپلکس های لیگاند نامتقارن تصمیم بر آن شد که به بررسی تأثیر گروه های آنیونی متفاوت بر سولواتوکرومیسم مشاهده شده بپردازیم. سنتز لیگاندهای آمیدی چهار دندانه غیر حلقوی متقارن به ما امکان سنتز کمپلکس های جدید مس(II) با دارا بودن چندین خاصیت کروموتروپیسم بدون ایجاد مزاحمت حاصل از محصولات جانبی که در تهیه ی کمپلکس های لیگاند نامتقارن وجود داشت را فراهم آورد. لذا در کنار بررسی سولواتوکرومیسم کمپلکس های سنتزی، هالوکرومیسم و یونوکرومیسم کمپلکس های محلول در آب نیز در این پروژه بررسی شده است. استفاده از لیگاندهای آمیدی و کوئوردینه شدن این لیگاند از سر اکسیژن موجب اندرکنشی ضعیف با فلز می گردد که می تواند توسط عوامل محیطی متاثر گردد در نتیجه تغییری در میدان لیگاند کمپلکس رخ می دهد و منجر به تغییر رنگ آن می گردد. یکی دیگر از اهداف مهم این پروژه بدست آورد
