هدف از انجام این پژوهش ارزیابی نیازهای زبانی و شناسایی اولویت کاربرد مهارت های زبانی (خواندن، شنیداری، نوشتن و صحبت کردن) در موقعیت های مختلف(خصوصی، دانشگاهی و حرفه ای) است. روش پژوهش، توصیفی-استنباطی و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه ای متشکل از 49 گزینه است. جامعۀ آماری متشکل از 199 دانشجو ( 73 مرد و 126 زن) در مقاطع کارشناسی(69 نفر)، کارشناسی ارشد (67 نفر) و دکتری(63 نفر) مشغول به تحصیل در دانشگاه مازندران بود. پاسخ های شرکت کنندگان با استفاده از نرم افزار آماری علوم اجتماعی کدگذاری و تجزیه وتحلیل شد. به طور کلی، نتایج حاصل از مقایسۀ میانگین مهارت ها دلالت بر آن داشت که با افزایش سطح تحصیلات، نیازهای دانشجویان به کاربرد مهارتهای زبانی بخصوص در موقعیت های دانشگاهی به طور پیوسته افزایش می یابد. همچنین مهارت-های دریافتی (خواندن و شنیدن) کاربرد بیشتری نسبت به مهارت های تولیدی (صحبت کردن و نوشتن) در هر سه گروه دارد . نتایج تحلیل داده ها از طریق آزمونهای غیرپارامتری نشان داد که تفاوت معنی داری در مهارت خواندن بین تمامی گروه ها، در مهارت نوشتن بین گروه دکتری با دو گروه کارشناسی و ارشد و در مهارت صحبت کردن بین گروه دکتری و کارشناسی وجود داشت. از نظر موقعیت کاربرد زبان، در حالی که نیازهای شرکت کنندگان در مقطعِ کارشناسی به موقعیت های زندگی خصوصی آنها مرتبط بود، دانشجویان مقطع دکتری، اغلب نیازهای خود را در حوزه های آموزشی و دانشگاهی بیان کردند. درموقعیت حرفه ای و در مهارت شنیداری تفاوت معنی داری بین مقاطع مختلف مشاهده نشد. این مطالعه، پیشنهاداتی برای پژوهشگران، مدرسان و یادگیرندگان زبان انگلیسی دارد.
