بهنظر میرسد که ریشهیابی و تشخیص آسیبهای ورزشی و ارزیابی فرایند بهبودی آنها برای بازتوانی ورزشی نیازمند اندازهگیری پارامترهای قدرت، انعطافپذیری و همراستایی اندامها است. درصورتیکه این اندازهگیری مفید واقع میشود که مقادیر مرجع مناسبی از افراد برای مقایسه وجود داشته باشند؛ بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، یافتن نرمهای قدرت، انعطافپذیری و همراستایی اندام تحتانی در جامعه دوندگان تفریحی بود. تعداد 73 دونده مرد سالم استان مازندران با میانگین جرم (7/10) 73/13 کیلوگرم، قد (5/93) 177/70 سانتیمتر و سن (3/76) 22/58 سال در پژوهش شرکت کردند. متغیرهای موردمطالعه در این پژوهش، قدرت، انعطافپذیری و همراستایی اندامهای تحتانی بودند. قدرت به وزن نرمال شد. برای پارامترهای قدرت و انعطافپذیری، مقادیر بیشتر از 2- انحراف استاندارد از میانگین و برای همراستایی، مقادیر بین 2± بهعنوان مقادیر نرمی انتخاب شدند. بخشی از یافتههای پژوهش بدینصورت بود که میانگین قدرت عض ت بازکننده ران 0/52 درصد وزن بدن بود. همچنین، میانگین دامنه حرکتی چرخش خارجی ران 63 و زاویه Q 13/15 درجه بودند. بهنظر میرسد که مقادیر نرمی بهدستآمده در پژوهش حاضر اط عات عمکردی برای م حظات بازتوانی ورزشی و بهبود عملکرد ورزشی فراهم میکنند.
