محسن حاجی تبار فیروزجایی

هدف پژوهش حاضر مقایسه انگیزش تحصیلی و درگیری تحصیلی دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی در شرایط مجازی و حضوری در دوره همه گیری بیماری کرونا است. طرح پژوهش، کمی و روش توصیفی-پیمایشی ، بوده است. جامعه اماری این پژوهش تعداد 6000 نفر دانش اموزان پایه ششم شهرستان آمل بوده که بر اساس جدول نمونه گیری مرگان 110 دانش آموز به صورت نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبتی انجام شدند. ابزار گردآوری پرسشنامه‌های استاندارد شامل پرسشنامه انگیزش تحصیلی مارش –گای و داوسون (2005) و پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو (2013) است؛ پایایی پرسشنامه ها از روش آلفای کرونباخ استفاده شده است و به ترتیب 79/0 و 92/0 گزارش شده است ، روایی آن ها نیز در پژوهش های قبلی استفاده شده است و مورد تایید است . نتایج به‌دست آمده نشان دادکه بین نمرات میانگین انگیزش تحصیلی ریاضی بین دو گروه آموزش مجازی و حضوری تفاوت معنی‌داری وجود دارد (0/01> p، 5/043=t ) . همچنین میزان درگیری تحصیلی بین دو گروه آموزش حضوری و مجازی نیز تفاوت معنی داری مشاهده شد (0/01 t= 9/446 ,p<). بر این اساس می‌توان ادعا نمود که سطح درگیری تحصیلی و انگیزش تحصیلی در آموزش حضوری به مراتب از آموزش مجازی بالاتر است.