با همه‌گیری و شیوع ویروس کووید-19 بخش‌های مختلف جوامع گوناگون با چالش‌های اساسی مواجه شدند. نهاد آموزش از مهمترین کانون‌های دگرگون شده جهان در دوران همه‌گیری ویروس کووید-19 به شمار می‌رود. نهاد تعلیم و تربیت در این دوران دستخوش تغییراتی شد و دگرگونی‌های ناشی از شیوع ویروس کووید-19 اثرات انکارناپذیری بر برنامه‌های درسی رسمی و غیررسمی گذاشت. ضرورت بررسی و پژوهش در خصوص این پرسش که برنامه‌درسی در این دوره در چه ابعادی مورد غفلت واقع شده است، بیش از پیش احساس شد. بدین ترتیب، پژوهش حاضر با هدف بررسی برنامه درسی مغفول در دوره کووید-19 از دیدگاه مدیران، معلمان مدارس ابتدایی انجام شد. روش مورد استفاده، روش توصیفی از نوع پیمایشی است و اطلاعات را از طریق نظرخواهی از مدیران و مدیرآموزگاران و معلمان در خصوص برنامه درسی مغفول در ایام همه‌گیری کووید-19 به‌دست آمد. معلمان ابتدایی دولتی کل شهرستان رودسر به تعداد 480 نفر و مدیران به تعداد 65 نفر و مدیران آموزگار به تعداد 26 نفر، جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر را تشکیل داده است که از این تعداد 214 نفر معلم و 56 نفر مدیر و 25 نفر مدیرآموزگار به عنوان نمونه تعیین گردید. یافته‌های پژوهش نشان داد که بر اساس دیدگاه پاسخ‌دهندگان وضعیت برنامه درسی در مقطع ابتدایی در کلیه‌ی جنبه‌ها (اعتقادی، اخلاقی، علمی-آموزشی، فرهنگی-هنری، اجتماعی، زیستی، سیاسی و اقتصادی) در حد انتظار (نیاز به تداوم) ارزیابی‌شده است. بااین‌وجود در برخی از جنبه‌ها بین نظرات مدیران و معلمان تفاوت‌هایی به وجود دارد. نتایج حاکی از آن است که در جنبه اعتقادی وضعیت برنامه درسی در مقطع ابتدایی از دیدگاه مدیران کمتر از حد انتظار (نیاز به اصلاح) می‌باشد اما از دیدگاه معلمان این وضعیت در حد انتظار (نیاز به تداوم) است و همچنین در جنبه‌هایی مانند علمی-آموزشی، فرهنگی-هنری، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی نیز همین حالت قابل مشاهده است.
