باورهای معلم در مورد ماهیت دانش نقش مهمی بر خودکارآمدی و هیجانات تدریس او دارد. بدین منظور پژوهش حاضر به بررسی تأثیر باورهای معرفتشناختی بر خودکارآمدی و هیجانات تدریس معلمان آموزش ویژه میپردازد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعهی آماری، شامل کلیه معلمان ابتدایی شاغل در مدارس دانشآموزان با نیازهای ویژه استان مازندران در سه گروه معلمان کمتوان ذهنی، نابینا و ناشنوا شهرستان بابل بوده که بر 96 اساس روش خوشهای تک مرحلهای شهرستان بابل به صورت تصادفی انتخاب و در این خوشه کلیه اعضا به تعداد نفر مورد بررسی قرار گرفتند. جهت گردآوری دادهها، از سه پرسشنامه باورهای معرفتشناختی شومر، پرسشنامه خودکارآمدی معلم و پرسشنامه هیجانات تدریس معلمان استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای ضرایب همبستگی اسپیرمن، تحلیل رگرسیون خطی چندگانه به شیوه گام به گام استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که خودکارآمدی با مؤلفه سریع دانستن یادگیری، ساده دانستن دانش، باور به ذاتی دانستن توانایی و قطعی دانستن دانش رابطه منفی دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که باور به ذاتی بودن توانایی یادگیری قدرت پیشبینی خودکارآمدی را دارد. همچنین یافتهها نشان داد که ذاتی دانستن توانایی یادگیری، ساده دانستن دانش، و سریع دانستن یادگیری با لذت رابطه منفی دارند. به طور کلی معلمان دارای باورهای معرفتشناختی خام بیشتر در کلاس هیجانات منفی را تجربه میکردند. در تحلیل رگرسیون بجز یادگیری سریع سایر مولفههای باورهای معرفتشناختی توانایی پیشبینی لذت را دارند. یافتههای حاصل از این پژوهش بر رشد باورهای معرفتشناختی جهت ارتقاء خودکارآمدی معلمان دانشآموزان با نیازهای ویژه و ایجاد هیجان مثبت تدریس تأکید دارد.
