فیتیک اسید فرم اصلی ذخیره ای فسفر است که برای حیوانات تک معده نظیر ماکیان، ماهی و حتی انسان قابل دسترس نیست زیرا سطح مناسبی از آنزیم هیدرولیز کننده فیتیک اسید در دستگاه گوارش شان وجود ندارند. آنزیم فیتاز با تجزیه فیتیک اسید موجود در محصولات گیاهی، دسترسی فسفر را افزایش می دهد. در این میان باکتری ها از مهم ترین منابع فیتاز هستند. جداسازی و بررسی سویه های باسیلوس تولیدکننده فیتاز از رسوبات بستر دریای مازندران از اهداف این پژوهش بود. برای جداسازی باسیلوس دریایی تولید کننده فیتاز، رسوبات بستر دریا جمع آوری شد. پس از تیمار حرارتی، نمونه های رقیق شده در محیط کشت نوترین آگار تلقیح شد و در دمای 37 درجه سانتی گراد گرمخانه گذاری شد. مشخصات کلنی جدایه ها روی پلیت نوترین آگار و نیز مرفولوژی سلولی جدایه ها با رنگ آمیزی گرم، بررسی شد. هم چنین توانایی تولید آنزیم فیتاز جدایه ها روی محیط های کشت اختصاصی PSM سنجیده شد. از میان 40 جدایه باکتریایی واجد اندوسپور با مرفولوژی میله ای شکل و گرم مثبت، تعداد هفت جدایه توانایی تولید فیتاز را داشتند. با تجزیه سدیم فیتات توسط جدایه ها، هاله پیرامونی شفاف در اطراف کلنی ها ایجاد شد. نتایج این تحقیق نشان داد رسوبات بستر دریای مازندران دارای پتانسیل بالقوه ای از تنوع زیستی باسیلوس با فعالیت فیتازی می باشد.
