عنوان
|
مدل سازی عددی و آشکارش اتوماتیک پیچک های زیرمیان مقیاس (Submesoscale) در خلیج فارس با استفاده از الگوریتم هندسه برداری
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
خلیجفارس، پیچک، زیرمیانمقیاس، الگوریتم هندسه برداری، شعاع پیچک، مدت دوام پیچک.
|
چکیده
|
پیچکها یکی از پدیدههای معمول دریایی هستند که باعث انتقال انرژی و جرم در دریا میشوند. شناسایی و استخراج پیچکها یکی از جنبههای مهم اقیانوسشناسی فیزیکی است و الگوریتمهای اتوماتیک شناسایی پیچکها از اساسیترین ابزارها برای آشکارسازی و تحلیل پیچکها هستند. از نظر ابعاد و مدتدوام، پیچکها به دو نوع میانمقیاس و زیرمیانمقیاس تقسیم میشوند که پیچکهای زیرمیانمقیاس دارای مقیاس طولی 100 متر تا 10 کیلومتر و مقیاس زمانی 1 تا 10 روز هستند. در این مطالعه از الگوریتم هندسه برداری برای شناسایی اتوماتیک پیچکها در خلیجفارس استفاده شده است که این الگوریتم بر مبنای چرخش بردار سرعت جریان عمل می کند. دادههای اصلی استفادهشده برای آشکارسازی پیچکها، خروجیهای مدل عددی شامل مؤلفه های سرعت هستند. این خروجیها حاصل مدل سازی عددی با درنظرگرفتن واداشت های گرما -شوری و تنش باد هستند که پس از پایداری و صحتسنجی مدل عددی جهت استخراج پیچکها به عنوان ورودی الگوریتم در نظر گرفته شدهاند. در مجموع 4308 پیچک چرخندی و 2860 پیچک واچرخندی در لایهی سطحی و 617 پیچک چرخندی و 329 پیچک واچرخندی در پایینترین لایه یعنی عمق 50 متری به ازای داد ههای روزانه طی یک سال خروجی مدل شناسایی شد. تعداد پیچکها در فصل زمستان بیشترین و در فصل تابستان کمترین است و شعاع میانگین پیچکهای واچرخندی در فصل زمستان و چرخندی در فصل تابستان بیشینه است. بیشترین شعاع 6 روز است. همچنین هرچه طول عمر پیچک ها و شعاع آنها - 10 کیلومتر و مدت دوام بیشتر آنها نیز بین 3 - پیچکها در بازه بین 5 بیشتر باشد، می توانند در عمق بیشتری نفوذ کنند.
|
پژوهشگران
|
محمد اکبری نسب (نفر سوم)، امیر اشتری (نفر دوم)، امید ماه پیگر (نفر اول)
|