مشخصات پژوهش

عنوان	مطالعۀ جبهه های سطحی در دریای عمان
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	MITgcm دریای عمان جبهه رأس الحد سیکلون ناپایداری باروکلینیکی شعاع تغییر شکل راسبی
چکیده	در مطالعۀ حاضر، از مدل MITgcm برای مدل سازی جبهۀ سطحی دریای عمان استفاده شده است. منطقۀ موردمطالعه شامل قسمتی از تنگه هرمز و دریای عمان (27/3- 22/5 درجۀ شمالی و 61/7-56/2درجۀ شرقی) است. داده های اولیه (دما، شوری، باد، شار گرمای خالص، تبخیر و بارش) به مدل معرفی شدند. مدل برای 15 سال اجرا شده تا به پایداری برسد. مقایسۀ خروجی های مدل و داده های اندازه گیری (شامل داده های اندازه گیری و ماهواره) توافق خوبی را نشان می دهد. نتایج مدل نشان دهندۀ وجود جبهۀ رأس الحد در سواحل جنوبی دریای عمان است که پهنا و گستردگی آن به صورت مکانی و زمانی تغییر کرده و در زمستان به علت شدت وزش بادهای شمال غربی، پهن تر و گسترده تر و در تابستان و پاییز گستردگی کمتری دارد. وجود سیکلون ها با شعاع بیشتر در زمستان و بهار در سطح دریای عمان مشخص است. در تابستان و پاییز با افزایش ناپایداری وجود آنتی سیکلون ها در سطح دیده می شود که با نتایج مدل سازی و مشاهدات قبلی در توافق است. چگالی در مرکز این سیکلون ها به 1026 کیلوگرم بر متر مکعب می رسد. بیشینه اختلاف چگالی بین شمال و جنوب دریای عمان در زمستان ( 1کیلوگرم بر متر مکعب) و کمینۀ اختلاف چگالی در پاییز ( 0/5 کیلو گرم بر متر مکعب) محاسبه شد. افزایش گرادیان چگالی افقی در طول جبهه به افزایش سرعت قائم و ایجاد ناپایداری باروکلینیکی منجر می شود. عمق جبهه در زمستان بیشینه m80، در بهار کمینه m55 و در تابستان و پاییز m60 است. فرکانس شناوری در زمستان 1- 0/0007s، در بهار 1 0/023sو در تابستان و پاییز 1-0/022s و نسبت بیشترین طول موج رشد یافته به شعاع تغییر شکل راسبی در زمستان 1/5، در بهار 0/65 و در تابستان و پاییز 0/61محاسبه گردید مقدار محاسبه شده در زمستان به مقدار تجربی نزدیک تر است.
پژوهشگران	ابوالفضل دلبری (نفر چهارم)، محمد اکبری نسب (نفر سوم)، امیر اشتری (نفر دوم)، سالار یزدان فر (نفر اول)