مشخصات پژوهش

عنوان	منافع ملی و عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	نظام دوقطبی، منافع ملی، همگرایی، منطق هگرایی، سازمان همکاری شانگهای، ج.ا.ایران.
چکیده	سازمان همکاری شانگهای به عنوان نمونه بارزی از منطق هگرایی نوین در آسیا، با هدف حل وفصل اختلافات مرزی و تقویت اعتماد متقابل میان اعضاء به وجود آمد که تدریجاً منجر به توسعه سازمان و توجه آن به موضوعات اقتصادی و بازرگانی و... گردید. ایران هم در سال 2004 عضو ناظر این سازمان منطق های شده و با توجه به این مسائل، مقاله حاضر با استفاده از رویکرد نظری منافع ملی و همگرایی و استعانت از روش توصیفی تحلیلی مترصد پاسخ به این سؤال است؛ اهداف و منافع ایران در عضویت دائم سازمان همکاری شانگهای چیست؟ این مقاله عضویت دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان را، منوط به موضع مثبت اعضا به ویژه روسیه و چین به عنوان موتور محرکۀ سازمان م یداند و این گزاره را فرض م یگیرد که استراتژی جمهوری اسلامی ایران در راستای سیاس تهای همکاری منطق های، کسب فرص تهای سیاسی، امنیتی، اقتصادی، تجاری و فرهنگی و ه مچنین بالا بردن قدرت چان هزنی در برابر غرب است؛ که ازجمله دلایل و منافع اصلی علاق همندی ایران برای عضویت کامل در سازمان همکاری شانگهای بوده است. یافت ههای مقاله نشان می دهند که عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای، فرصت ها و دستاوردهای زیادی برای ایران در زمینه های اقتصادی، تجاری، سیاسی، امنیتی و فرهنگی داشته است و با توجه به پتانسیل و توانمند یهای ایران، بر پیوند استراتژیک ایران و سازمان فو قالذکر افزوده شده است که با توجه به دگرگونی های بین المللی، ایران می تواند از پتانسیل های سازمان برای تأمین منافع ملی و ارتقاء جایگاه خود در سطح منطق های و بین المللی در راستای اهداف چش مانداز بیس تساله گام بردارد.
پژوهشگران	شهرام اسفندرار (نفر سوم)، میثم بلباسی (نفر دوم)، علی اکبر جعفری (نفر اول)