|
چکیده
|
اسلام برای حفظ آبرو و حرمت و شخصیّت مؤمنان اهمیّت زیادی قائل است. ریختن آبروی مؤمن بسیار خطرناک و گناه بزرگی به شمار می رود. به همین دلیل است که امام صادق )ع( در حدیثی، حرمت مؤمن را از حرمت کعبه بالاتر دانستند.ریختن آبرو شیوه ای برای تخریب شخصیت طرف مقابل است. از این شیوه ناپسند هیچ کس سود نمیبرد، چرا که اگر این رفتار ضد اخلاقی نهادینه شود همه از این ابزار علیه رقیبان استفاده خواهند کرد و در آن صورت این ابزار تبدیل به شمشیر دو لبه که روزی با ما و روزی دیگر علیه ما خواهد شد. قذف نیز یکی از این شیوه هاست. در واقع قذف، شخصیت مقذوف را می کوبد. نَسَب وی را زیر سوال می برد، حقوق و میراث و مزایای اجتماعی او را متزلل و احیاناً ویران می سازد. نگارنده این سطور مختصر، با نگاهی اجمالی به کتب معتبر فقهی وکلمات فقهای عظام که ستون فقرات نظام حقوقی اسلام را تشکیل داده است و با تاکید بر قوانین فعلی و در عین حال با رعایت تقوا و امانت علمی، پس از تبیین مفهوم و چیستی قذف و جنین، به بررسی قذف جنین پرداخته است و به بیان صور مختلف مسئله و بیان احکام آن پرداخته است.در واقع نگارنده تلاش نموده است براساس نگرش فقهی به تدوین نوشتار حاضر بپردازد و مطابقت آن را با مواد قانونی بسنجد و در نهایت پیشنهاداتی برای اصلاح این مواد ارائه دهد.
|