|
عنوان
|
تاثیر پیشگیرانه سه نوع فعالیت ورزشی و ویتامین D بر دمیلیناسیون و سطوح برخی سایتوکاین ها و BDNF در بافت رت های مبتلا به آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
ویتامین دی، دمیلیناسیون، سایتوکاین، BDNF، بیماری ام اس
|
|
چکیده
|
مقدمه و هدف: ام اس بیماری التهابی دمیلینه کننده مزمن CNS است. واکنش التهابی با تنظیم افزایشی انواعی از سایتوکاین ها در ضایعات MS همبستگی دارد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر پیشگیرانه سه نوع فعالیت ورزشی و ویتامین D بر دمیلیناسیون و سطوح برخی سایتوکاین ها و BDNF در بافت رت های مبتلا به آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی بود. در این پژوهش از سه پروتکل تمرینی اینتروال، مقاومتی و شنا به همراه مصرف ویتامین D استفاده شد. مواد و روش ها: تمرینات به مدت 6 هفته و 5 روز در هفته انجام شدند. پروتکل اینتروال عبارت بود از 10 تکرار 1 دقیقه ای، نسبت کار به استراحت 1 به 2 و کل زمان دویدن 30 دقیقه در نظر گرفته شده بود. در طی این مدت شدت تمرین به تدریج از 25 متر در دقیقه به 70 متر در دقیقه افزایش یافت. پروتکل تمرین مقاومتی به مدت 6 هفته و 5 روز در هفته انجام شد. شروع برنامه تمرینی با بار معادل 50 درصد وزن بدن رت بود. حیوانات در دو جلسه اول 8 تا 10 تکرار ( بالا رفتن از نردبان) را با فواصل استراحت 2 دقیقه ای انجام دادند. پروتکل تمرین شنا: برنامه اصلی تمرین با 30 دقیقه آغاز شد که این مدت با افزایش پنج دقیقه روزانه به زمان تمرین، در هفته دوم به 60 دقیقه رسید. زمان 60 دقیقه تا پایان هفته سوم ثابت بود. اضافه بار تمرینی از طریق تنظیم قدرت و سرعت آب هنگام شنا انجام شد که در هفته سازگاری با تمرین، ثابت بود. در هفته های تمرین با ثابت ماندن 60 دقیقه، سرعت و قدرت جریان آب از 7 لیتر به20 لیتر در دقیقه افزایش یافت. رت ها با نخاع خوکچه هندی و ادجوانت کامل ایمونیزه شدند. روند بیماری و تغییرات وزن موش ها روزانه مورد ارزیابی قرار گرفت. مدل EAE در انتهای هفته ششم تمرینات القاء شد. یافته ها: تمرین اینتروال؛ عدم تغییرات در IL-10 (16/0=P) و BDNF (23/0=P) و کاهش معنی دار در TNF-α (001/0=P) و وجود التهاب و اسکار در بافت مغز. تمرین اینتروال با مصرف ویتامین D؛ عدم تغییرات در TNF-α (22/0=P) و BDNF (33/0=P) و افزایش معنی دار درIL-10 (001/0=P) و عدم وجود تغییرات محسوس در بافت مغز. تمرین مقاومتی؛ عدم معنی داری BDNF (055/0=P)، کاهش معنی دار TNF-α (001/0=P) و افزایش معنی دار IL-10 (001/0=P) و در داده های بافت شناسی تخریبی مشاهده نشد. تمرین مقاومتی با مصرف ویتامین D؛ عدم تغییرات در TNF-α (056/0=P) و BDNF (21/0=P) و افزایش معن
|
|
پژوهشگران
|
فریده فیضی (استاد مشاور)، ضیاء فلاح محمدی (استاد راهنما)، سیدمجتبی حسنی (دانشجو)
|