عنوان
|
نفی شرطیت احتمال تأثیر در امر به معروف و نهی از منکر
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
امر به معروف و نهی از منکر، احتمال تأثیر، آراء مشهور.
|
چکیده
|
وجوب امر به معروف و نهی از منکر، مقیّد به شروطی است که یکی از آنها احتمال تأثیر میباشد. » وجوبی تعلیقی و مشروط « مشهور فقها معتقدند امر به معروف و نهی از منکر نسبت به شرط احتمال تأثیر دارد به طوری که در صورت علم به عدم تأثیر، وجوب امر به معروف و نهی از منکر ساقط میشود. نگارندگان با بازخوانی مسأله قول دیگری را اختیار نموده و معتقدند که چنین شرطی صحیح نبوده و لذا در صورت عدم احتمال تأثیر یا علم به عدم تأثیر نیز، امر به معروف و نهی از منکر همچنان واجب است. مقاله حاضر با دفاع از موضع نگارندگان و در راستای تبیین مختار ایشان، به نقل و نقد آراء و مدارک مشهور، به ضمیمه ارائهی ادلّهی عدم شرطیت که نظر مختار است، پرداخته است.
|
پژوهشگران
|
سعید ابراهیمی (نفر دوم)، صالح منتظری (نفر اول)
|