عنوان
|
بررسی مبنای روایی شیخ طبرسی در ترجیح قرائت صحیح با تأکید بر قرائات اهلبیت ع
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
قرائت صحیح قرائت اهلبیت قرائت واحد اختلاف قرائت مبنای روایی طبرسی مجمع البیان
|
چکیده
|
شیخ طبرسی اختلاف در قرائتها را متعلق به دوره پس از نزول قرآن میداند. او با اتخاذ مبنای روایی، تلاش میکند تا قرائت وحیانی را به صورت قطعی تعیین یا بهطور ظنی ترجیح دهد. وی در ترجیح قرائات، نه یکجانبه و متعصبانه عمل میکند و نه به صورت یکطرفه قرائات دیگر را نادیده میگیرد؛ بلکه گاهی قرائات دیگری را بر قرائت اهلبیتb ترجیح میدهد و دلایل آن را نیز بیان میکند. اما در اکثر موارد، قرائت اهلبیتb را به دلایل مختلف، صحیحتر و ارجحتر میداند، که در این پژوهش به بررسی آن پرداخته میشود. هدف از این پژوهش، شناساندن یک مبنای جدید در ترجیح قرائات از دیدگاه طبرسی است که در هیچ منبعی به آن اشاره نشده و با توجه به وفور موارد و مثالهای مرتبط در تفسیر "مجمع البیان"، تصمیم به بررسی آن گرفته شده است. سؤال اصلی این است که شیخ طبرسی در ترجیح قرائت صحیح، بیشتر به کدام معیار و مبنا تکیه میکند و چرا؟ این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی مبنای روایی شیخ طبرسی در ترجیح قرائت صحیح، با تأکید بر قرائات اهلبیتb میپردازد. علاوه بر توضیح این مبنا، جایگاه آن از نظر طبرسی نیز بیان میشود و سپس مصادیق آن با دلایل ترجیح ذکر میگردد. در نهایت، با بررسی کتاب و نظرات طبرسی در ذیل آیات مختلف، به این نتیجه میرسیم که شیخ طبرسی در انتخاب قرائت صحیح، بیشتر بر مبنای روایی و قرائت اهلبیتb تأکید دارد و حدیث و روایت اهلبیتb در قرائت قرآن از نظر او بالاترین و قطعیترین معیار است. این نتیجه از اینجا به دست میآید که از میان تمام قرائات، قرائت اهلبیتb فرد را از تردید در انتخاب بهترین قرائت نجات میدهد؛ زیرا بر اساس منابع معتبر و مورد تأیید مسلمانان، یعنی روایات، قرآن و اجماع، اهلبیتb بهترین الگو و میراثدار نبوت هستند و استناد به قرائات آنها، بهترین گزینه در انتخاب قرائت صحیح است.
|
پژوهشگران
|
سید محسن موسوی (نفر دوم)، شهربانو عباس زاده (نفر اول)
|