عنوان
|
تحلیل زبانشناختی از آیات پایانی سوره مبارکه حمد بر مبنای استعاره قرآنی (حیات دینی به مثابه سفر)
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
زبان قرآن، استعاره های قرآنی، ریشه شناسی، زبانشناسی سامی، صراط مستقیم
|
چکیده
|
قرآن کریم بارها از استعارههایی بهره برده است که با الهام از نهاد حملونقل و مؤلّفههای تشکیلدهندۀ آن در بافت نزول سامان یافتهاند. آن کلاناستعاره که مبنایی برای ساختِ دیگر استعارهها در این حوزه قرار گرفته، صورتبندیِ حیات دینیِ انسان بر مبنای جابجایی و سفر است که اصلیترین نمونۀ آن در آیات پایانی سوره مبارکه حمد دیده میشود. این پژوهش با هدفِ ارائۀ تحلیلی زبانشناختی از آیات شریفه حمد/6-7 کوشیده است با رویکرد ریشهشناسی سامی، به بازتفسیر مفاهیمِ بهکاررفته در این آیات همّت گمارد و استعارۀ ساختیافته در آن را به بحث گذارد. این مطالعه نشان میدهد صراط مستقیم در بافت نزول، اشاره به راه های روسازیشده و برخوردار از منزلگاه های بینراهی دارد که درنتیجه، پیمایشِ آن را برای مسافران سهل میسازد. همچنین، این مطالعه نشان میدهد برخلافِ دیدگاه های تفسیری رایج، آیه پایانی سوره مبارکه حمد، زبانِ استعاره را به خدمت گرفته و سه وضعیتِ گوناگونِ مسافران در جادۀ هدایت را به تصویر کشیده است.
|
پژوهشگران
|
محمد حسین شیرزاد (نفر سوم)، محمد حسن شیرزاد (نفر دوم)، محمود کریمی بنادکوکی (نفر اول)
|