|
چکیده
|
زمینه و هدف: تاثیر تمرینات شدید بدنی بر افزایش آنزیم های کبدی نشان داده شده است, اما تاثیر بی تمرینی بر این آنزیم ها کاملا مشخص نیست. مطالعه حاضر, با هدف بررسی تاثیر 4 هفته بی تمرینی به دنبال 12 هفته تمرین های هوازی بر آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز (ALT), آسپارتات آمینوترانسفراز (AST), آلکالین فسفاتاز (ALP) و سطح چربی های خون طراحی گردید.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی, 80 سر موش صحرایی ماده از نژاد ویستار که حداقل سه ماه از اتمام دوران باروری آن ها سپری شده بود, انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه کنترل, تداومی و تناوبی تقسیم شدند. گروه های فعالیت تداومی و یا تناوبی, دویدن روی نوار گردان را به مدت 12 هفته اجرا کردند و سپس در معرض بی تمرینی قرار گرفتند. کلیه آزمودنی ها با شرایط مشابه, به مدت 4 هفته نگهداری شدند.بافت برداری کبد با شرایط کاملا مشابه, قبل از آزمون و پایان هفته های 6, 12 و 16انجام شد. آنالیز آزمایشگاهی سطوح ALT, AST و ALP با دستگاه تحلیل گر خودکار و بررسی چربی های خون با روش آنزیماتیک انجام شد. از آزمون تحلیل واریانس دو طرفه با اندازه گیری های مکرر برای بررسی روابط متغیرها استفاده شد.یافته ها: در هر دو گروه تداومی و تناوبی, سطوح ALT, AST و ALP پس از 4 هفته بی تمرینی نسبت به مراحل 6 و 12 هفته تمرین, به طور معنی داری کاهش یافت (p=0.001) ولی ALT و AST هر دو گروه در مرحله بی تمرینی نسبت به مرحله پیش آزمون به طور معنی داری بالاتر بود (در مورد ALT به ترتیب p=0.028 و p=0.019 و P=0.050 AST و p=0.001). به علاوه, مقادیر LDL-C به دنبال 6 و 12 هفته تمرین تداومی و تناوبی هوازی و در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش (گروه تداومی به ترتیب p=0.009 , p=0.001 و p=0.001 و گروه تناوبی هوازی p=0.023, p=0.001 و p=0.001) و مقادیر HDL-C به طور معنی داری افزایش داشته است (p=0.001).نتیجه گیری: سطوح آنزیم های کبدی پس از 4 هفته بی تمرینی متعاقب 12 هفته تمرین های هوازی به طور معنی داری کاهش می یابد. به علاوه, به دنبال 6 و 12 هفته تمرین تداومی و تناوبی هوازی و در مقایسه با گروه کنترل سطوح LDL-C کاهش و سطوح HDL-C افزایش معنی داری داشتند.
|