مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر یک دوره تمرین ورزشی مقاومتی با شدت بالا بر سطوح IL-10 ، TNF-a و BDNF در مغز رت های لوئیس مبتلا به آنسفالومیلیت خودایمن تجربی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	Multiple sclerosis ، سیتوکاین ها، تمرین مقاومتی، آنسفالومیلیت خودایمن تجربی
چکیده	مقدمه: ام اس بیماری التهابی دمیلینه کننده مزمن CNS است. واکنش التهابی با تنظیم افزایشی انواعی از سایتوکاین ها در ضایعات MS همبستگی دارد. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر برنامه ورزشی مقاومتی با شدت بالا در پیشگیری از بیماری آنسفالومیلیت خود ایمنی (EAE) (مدلی برای مطالعه ام اس) بود. روش ها: تمرینات مقاومتی به مدت 6 هفته و 5 روز در هفته انجام شد. شروع برنامه تمرینی با بار معادل 50 درصد وزن بدن رت بود. حیوانات در دو جلسه اول 8 تا 10 تکرار ( بالا رفتن از نردبان) را با فواصل استراحت 2 دقیقه ای انجام دادند. رت ها با نخاع خوکچه هندی و ادجوانت کامل فروند ایمونیزه شدند. روند بیماری و تغییرات وزن رت ها روزانه مورد ارزیابی قرار گرفت. مدل EAE در انتهای هفته ششم تمرینات القاء شد. یافته ها: تمرین مقاومتی در رت های ماده نژاد لوئییس مبتلا به انسفالومیلیت خود ایمن تجربی منجر به کاهش معنی دار TNF-α (P=0/001)و افزایش معنی دار IL-10 (P=0/001) شد اما تغییر معنی داری در BDNF ایجاد نکرد(P=0/055). همچنین علائم بالینی در رت های تمرین کرده با تاخیر ظاهر شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به نظر می رسد تمرینات مقاومتی با مدت و شدت لازم موجب تاخیر در بروز و کاهش شدت علائم بالینی ، عدم تغییر BDNF، کاهش TNF-α و افزایش IL-10 در رت های لوئیس مبتلا به انسفالومیلیت خود ایمنی می شود.
پژوهشگران	فریده فیضی (نفر سوم)، ضیاء فلاح محمدی (نفر دوم)، سیدمجتبی حسنی (نفر اول)