عنوان تأثیر بیثباتی بودجه جاری و انباشت بدهی بر رشد اقتصای ایران نوع پژوهش مقاله چاپ شده کلیدواژهها رشد اقتصادی, H11, طبقهبندی JEL: E62, تراز عملیاتی, الگوی خودبازگشت برداری ساختاری (SVAR), H62 واژگان کلیدی: انباشت بدهی, چکیده چکیده مقاله : هدف از مقاله حاضر بررسی تأثیر بی ثباتی بودجه جاری و انباشت بدهی ناشی از آن بر رشد اقتصادی با استفاده از داده های فصلی طی دوره زمانی 1369:1 تا 1397:4 است. بدینمنظور، از الگوی خودبازگشت برداری ساختاری (SVAR) استفاده شده است. نتایج توابع واکنش به ضربه نشان می دهد بی ثباتی بودجه جاری باعث بی ثباتی سایر متغیرهای تحقیق در کنار افزایش انباشت بدهی و کاهش رشد اقتصادی شده است. نتایج نشان می دهد متغیر انباشت بدهی در کوتاهمدت اثر مثبت و در بلندمدت اثر منفی بر سرمایه گذاری بخش خصوصی و نیز تأثیر منفی و قابلتوجهی بر رشد اقتصادی دارد. هر قدر اندازه جاری دولت اصلاح، بهینه و متعادل شود، کسری بودجه جاری و تأمین مالی آن کاهش خواهد یافت، طراحی سیاست مطلوب در این زمینه قادر به حذف بسیاری از آثار منفی بخش دولت بر اقتصاد ملی است. براساس نتایج، پیشنهاد می شود درآمدهای پایدار جهت بهبود تراز عملیاتی با حفظ عدالت مالیاتی افزایش یابد و سیاستگذاری طرف مخارج جاری دولت با حفظ قدرت خرید حقیقی به نحوی تعدیل شود که آثار رفاهی منفی پدید نیاورد. پژوهشگران محمد علی فلاحی (نفر چهارم)، احمد جعفری صمیمی (نفر سوم)، علیرضا پور فرج (نفر دوم)، محئثه مقدسی (نفر اول)