|
عنوان
|
تحلیل روایت شناسی ترکیبی در داستان پرنده من فریبا وفی از دیدگاه بوطیقای ساختارگرا
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
روایت، روایت‌شناسی ترکیبی، بوطیقای ساختارگرا، پرنده‌ی من، فریبا وفی.
|
|
چکیده
|
درک روایت‌ها به واسطۀ علمی نظری به نام روایت‌شناسی بررسی و تحلیل می شود و آنچه از ریشه ساختارگرای روایت‌شناسی در دامنۀ نظرات صاحبنظران این حوزه شکل گرفته است، به تعبیری روایت شناسی ترکیبی نامیده می شود. این جستار بر آن است تا با توجه به بوطیقای ساختارگرا و مباحث روایت شناسی عمده نظریات روایت شناسان که در این زمینه شکل گرفته است، داستان پرنده‌ی من فریبا وفی را تحلیل و بررسی نماید. وفی از نویسندگان زنی است که در بستر روایت زنانه در داستان پرنده‌ی من براساس مؤلفه هایی که در این پژوهش با نام شخصیت پردازی، کانونی شدگی و زمان روایی به آن پرداخته می شود، توانسته است مخاطب را با این داستان همبوم کند و داستانی روایت‌پذیر خلق کند تا از طریق بررسی این مؤلفه ها تکامل اشخاص داستان در سیر تکوینی آن مشاهده شود و بحث سفر و مهاجرت در وجوه بیرونی و درونی اذهان شخصیت زن و مرد داستان به ساماندهی روانی آنان در بحث زنجیره روایی روایت بینجامد و در بحث کانونی شدگی، پرندۀ روح زن و مرد داستان که در اسارت ترس و وابستگی محصور شده بود به رهایی این اشخاص در بحث مؤلفه‌های روانشناختی در کانونی شدگی برسد. این مقاله در این گفتار به روش توصیفی تحلیلی – تطبیقی انجام گرفته است.
|
|
پژوهشگران
|
مسعود احمدی موسی آباد (نفر دوم)، بهزاد پورقریب (نفر اول)
|