مشخصات پژوهش

عنوان	مدعیان دروغین و شگردهای تبلیغی آنها در سده های میانه تاریخ ایران
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	مدعیان دروغین، شگردهای تبلیغی، سده های میانه،تاریخ ایران.
چکیده	در سده های میانه اسلامی ایران مدعیان دروغین زیادی با ادعاهایی چون مهدویت، امامت، نبوت والوهیت ظهور کردند. آنان برای باورپذیری عمومی و بواسطه نفوذ در تار و پود اجتماع، جذب و جلب حمایتهای عمومی و نیز در جهت واکنش به طرح هر گونه تردید و شهبه به ویژه از سوی مخالفان نسبت به اهداف و انگیزه های دعاویشان، مجموعه ای از شگردهای تبلیغی را به کار می بستند. لذا پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و با طرح این پرسش بنیادین که مدعیان دروغین در سده های میانه تاریخ ایران دارای چه شگردهای تبلیغی بودند؟ به روش توصیفی-تحلیلی و در راستای ارائه الگویی از بحث در تاریخ ایران، دریافته است که ادعای ارتباط با جهان ماوراء و در نتیجه دریافت الهام از جهان غیب و معنا، شبیه سازی با پیامبران و ائمه اطهار(ع) و در نتیجه ادعای برخورداری از کرامات معنوی، انتساب به جریان نافذ ریاضت و تصوف، تبارسازی دروغین، تیره انگاری گذشته و نوید آینده ای روشن برای پیروان، انجام سحر و جادو و شعبده و در نهایت پوشیدن نقاب در دستور کار مدعیان و متفکران پیرامونیشان قرار داشته است. بی تردید همه این شگردهای تبلیغی در راستای اقناع افکار عمومی، ایجاد فضای قدسی و الوهی پیرامون ادعا، شخص مدعی و نیز جریان منشعب از آن برای پیشبرد منافع سیاسی-مذهبی صورت می گرفته است.
پژوهشگران	امامعلی شعبانی (نفر اول)، زینب عباسی رمی (نفر دوم)