عنوان
|
بحران همه گیری کرونا و آینده ثبات سیاسی در ایران: سناریوها و آینده های بدیل
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
"کروناویرس" "ثبات سیاسی" "بی ثباتی سیاسی" "جمهوری اسلامی ایران" "آینده پژوهی" "سناریونویسی"
|
چکیده
|
همه گیری کووید-19 بر تمام عرصه های زندگی جمعی و فردی بشر تأثیر گذاشته است. مقاله حاضر اختصاص به بررسی اثرات این بحران بر آینده سیاست داخلی و ثبات سیاسی در ایران دارد. پرسش اصلی مقاله این است که «بحران کرونا چه تأثیری بر آینده وضعیت ثبات سیاسی در ایران دارد؟» برای پاسخ به این پرسش از روش سناریونویسی در آینده پژوهی استفاده شده است و در پاسخ به پرسش های طرح شده فرضیه ای آزمون نمی شود. ماهیت پژوهش از نوع اکتشافی است. داده های استفاده شده از دو نوع کمی و کیفی هستند که گردآوری آنها با استفاده از تحلیل اسنادی صورت گرفته است. با جمع بندی نتایج پژوهش چهار سناریو برای بحران کرونا و آینده ثبات سیاسی در ایران طرح شده که شامل «عبور موفق از بحران، ادامه تبعات بحران، شورش بزرگ و شگفتی بزرگ» است که برای تحقق سناریوی مطلوب یعنی «عبور موفق از بحران» و جلوگیری از سناریوهای نامطلوب، کنترل بیماری و کنترل تبعات همه گیری در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی لازم است. محتمل ترین سناریو نیز می تواند سناریوی «ادامه تبعات بحران» باشد که طی آن همه گیری کنترل شده اما تبعات آن می توانند به بی ثباتی سیاسی منجر شود.
|
پژوهشگران
|
حسن خدادی (نفر دوم)، محمد ربیعی کهندانی (نفر اول)
|