یکی از شاخص‌های سنجش رفاه یک کشور، رشد اقتصادی آن کشور است. رشد اقتصادی منجر به افزایش درآمد و ثروت مردم می‌شود و با ایجاد فرصت‌های شغلی جدید کاهش بیکاری را به دنبال دارد. توسعه زیرساخت‌های عمومی مانند فرودگاه‌ها، جاده‌ها، مراکز بهداشتی و ... از دیگر مزایای دستیابی به رشد اقتصادی به شمار می‌روند. همچنین رشد اقتصادی را می‌توان از عوامل زمینه ساز استقلال و امنیت ملی تلقی نمود؛ لذا با توجه به پیامدهای مثبت بی‌شماری که رشد اقتصادی دارد در زمره مهم‌ترین اهداف کشورها قرار گرفته است وکشورها سیاست‌گذاری‌های خود را به نحوی انجام می‌دهند که در مسیر تحقق رشدهای اقتصادی بالاتر قرار بگیرند. اهمیت روزافزون این متغیر سبب شده است تا مطالعات مختلفی با هدف شناسایی محرک‌ها و موانع موجود در مسیر رشد اقتصادی صورت پذیرد. عوامل مختلفی طی این بررسی‌ها شناسایی شدند که بر رشد اقتصادی اثرگذاری دارند، بااین‌وجود دو مؤلفه ثبات سیاسی و آزادی اقتصادی در سال‌های گذشته اثرگذاری خود را بیش‌ازپیش نشان داده‌اند. از لحاظ تئوری این دو عامل می‌توانند در کاهش ریسک، جذب سرمایه، فراهم آوردن تکنولوژی‌های نوین و چندین مورد دیگر عملکرد مثبت داشته باشند. در این مطالعه سعی شده است تا با استفاده از داده‌های بازه زمانی 2002-2019 تأثیر ثبات سیاسی و آزادی اقتصادی بر رشد اقتصادی کشورهای اسلامی به صورت تجربی مورد ارزیابی قرار بگیرد. در این راستا الگوی مطالعه در قالب رگرسیون داده‌های تابلویی پویا (روش گشتاورهای تعمیم‌یافته) برآورد شده است. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهند که ثبات سیاسی و آزادی اقتصادی تأثیر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی دارند و فرضیه‌های مطالعه تأیید شده‌اند.
