رزیتا فتحی

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر مکملگیری منیزیم سولفات بر شاخصهای الکترومیوگرافی آستانة خستگی در پی یک جلسه فعالیت هوازی دویدن روی نوار گردان تا حد (TTE) لاکتات و زمان رسیدن به واماندگی ،(EMGFT) 25/25 ± 1/ واماندگی در مردان دانشگاهی غیرفعال بود. به این منظور 16 دانشجوی پسر غیرفعال ( با میانگین سنی 18 79 کیلوگرم) به طور تصادفی به دو گروه مکمل ( 8 نفر) و /51 ± 25/ 176 سانتیمتر، وزن 65 /18 ± 4/ سال، قد 75 دارونما ( 8 نفر) تقسیم شدند. خون گیری در چهار مرحله، قبل و بلافاصله بعد از آزمایش بروس در پیش آزمون و همبسته و مستقل در t پس آزمون انجام گرفت. دادهها با استفاده از آزمون اندازهگیری مکرر، آنالیز کوواریانس، آزمون گروه مصرف کنندة منیزیم TTE تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد، بعد از دورة مکمل گیری P= 0/ سطح معناداری 05 را EMGFT همچنین مکمل منیزیم سولفات بروز .(P< 0/ 5 درصد)، ( 05 / سولفات با افزایش همراه بود ( 44 نتایج تحقیق حاضر نشان .(P> 0/ اما تغییرات لاکتات در دو گروه معنادار نبود ( 05 .(P< 0/ 140 درصدافزایش داد ( 05 عضله در پی یک جلسه فعالیت EMGFT می دهد که مصرف مکمل منیزیم سولفات موجب کاهش شیب فعالیت دویدن وامانده ساز روی نوارگردان می شود