مائده قاسمی مطلق

در این پژوهش، عملکرد قلم پلاسمای تصعیدی ساخته شده در دانشگاه مازندران، روی مدل حیوانی مورد ارزیابی قرار گرفته است. پس از طراحی و ساخت دستگاه پلاسما، ایمنی و عملکرد آن بر اسکار به جا مانده از جراحی و سوختگی ایجاد شده روی موشهای صحرایی) Rat ( ماده 8 - 9 هفتهای بررسی شده است. در مرحله اول، پس از گذشت 12 روز از جراحی، موش ها با استفاده از پلاسمای تصعیدی با جریان های مختلف، یک مرتبه به مدت 1 - 2 دقیقه تیمار شدند و حالت بهینهی پلاسما بررسی شد. در مرحله دوم پس از جراحی و بخیه زدن، به هر موش 2 / 0 سی سی الکل 96 درصد داخل جلدی به منظور ایجاد حداکثر سوختگی تزریق شد و پس از گذشت 5 روز از جراحی، تیمار با پلاسما انجام شد. نتایج نشان میدهد پلاسمای تصعیدی در ازبین بردن اسکار زخم و سوختگی موفق عمل کرده است. همچنین با مقایسه نمونه های شاهد و تیمار شده مشخص شد که فقط یک مرتبه تیمار توسط پلاسمای تصعیدی علاوه بر از بین بردن اسکار و آثار سوختگی، باعث ترمیم و بهبودی زخم در مدت زمان کوتاهتری شده است و این نشان از توانایی این نوع پلاسما میباشد.