اسلام منزلت وحقوق زنان را برغم مواجهه ناشایست اعراب در جاهلیت، برسمیت شناخته است. دیدگاه دانشمندان در خصوص حقوق زنان با توجه به آموزههای دینی، شایسته بررسی است. این پژوهش، دیدگاه عالمان فاضل استرآبادی، مطهری و جوادی آملی را در موارد: قضاوت، ارث، قوامیت و شهادت در اسلام بروش توصیفی- تحلیلی واکاوی نموده و یافتههای پژوهش بیانگر آنست که فاضل با بیان شرط ذکورت در منصب قضا، زنان را با توجه به روحیات لطیف و پیچیدگی امر قضا، مناسب ندانسته ولی مطهری و جوادی، به علت ضعف سند روایات مزبور و عمومیت واژه رجل، این شرط را لازم نمیدانند. هر سه فقیه با دلایل عقلی ونقلی تفاوت میزان ارث مردان نسبت به زنان را پذیرفتند. بنظر فاضل قوامیت مردان، بمعنای سرپرستی و مدیریت اداری واقتصادی خانواده خود با توجه به تفاوت ساختاری زوجین است اما از دیدگاه مطهری و جوادی، ناظر بر یک وظیفه اجتماعی ومسئولیتِ سرپرستی بر زن وخانواده، در صورت قبول مسئولیت مالی و معیشت زن و خانواده است و با نپذیرفتن یا انجام ندادن آن، قوامیتش ساقط، وبا قبول وانجام آن توسط زن، جایگاه قوامیت به زن منتقل شود. هر سه لزوم گواهی دو زن در مقابل یک مرد در شهادت را به ضعف عقل، ایمان یا عدالت او مربوط ندانسته بلکه به ضعف در توانایی ضبط زن در امور خارج از خانه ویا برتری عواطف زنان ارتباط داده اند و دلیل فاضل بر این عقیده، اعتبار شهادت یک زن در شرایطی نظیر ولادت وشیر دادن است که در همین شرایط، شهادت یک مرد کافی نیست.