در این پژوهش، ابتدا به بررسی عوامل مؤثر بر سهم درآمدی نیروی کار و در گام بعدی، محاسبه ی کشش های قیمتی، متقاطع و تولیدی نیروی کار پرداخته شده است. ازآنجاکه متغیر وابسته، کسری است، به منظور برآورد مدل، از روش پروبیت تابلویی کسری بازه ی صفر و یک، برای سی استان کشور و در بازه ی زمانی 1383 تا 1393 استفاده شد. یافته های حاصل از برآورد مرحله ی اول نشان داد که افزایش دستمزد و نسبت کارگران ماهر به غیرماهر منجر به بیشتر شدن سهم درآمدی نیروی کار می شود. کاهش سهم نیروی کار با افزایش قیمت سرمایه، ارزش مواد خام و اولیه و حق بیمه پرداختی از دیگر یافته ی این پژوهش است. در گام دوم، رابطه ی دستمزد با تقاضای کار منفی و منطبق با نظریه تقاضای کار به دست آمد. کشش اشتغال-رشد برای کارگاه های صنعتی با بیش از 100 نفر کارکن، مثبت و 0.52 حاصل شد. کشش متقاطع منفی بین نیروی کار و قیمت سرمایه دلالت بر رابطه ی مکملی بین این دو متغیر دارد. با استناد بر یافته های تحقیق و لحاظ کمبود تقاضا در بازار کار ایران پیشنهاد می شود، سیاست گذار اقتصادی تسهیلات مناسبی برای افزایش رشد صنعتی، رفع موانع تولیدی، کاهش ریسک سرمایه گذاری و ارتقا ی مهارت نیروی انسانی هم راستا با نیاز بخش های صنعتی فراهم آورد.
